ഹെര്മ്മന് ഹെസ്സെയുടെ കവിത

“When someone seeks," said Siddhartha, "then it easily happens that his eyes see only the thing that he seeks, and he is able to find nothing, to take in nothing because he always thinks only about the thing he is seeking, because he has one goal, because he is obsessed with his goal. Seeking means: having a goal. But finding means: being free, being open, having no goal.”
 
- Hermann Hesse, Siddhartha


പവിഴമല്ലികള് പട്ടാംപൂചികളെ വായിക്കുന്നു  .  ചന്ദ്രോദയം ചെടികളെ വായിക്കുന്നു  .  മഴമരം മണ്ണിനെ വായിക്കുന്നു  .  കോവിദാരപ്പൂക്കള് നദികളെ  വായിക്കുന്നു  .  ആറ്റിലഞ്ഞികള് കൊതുമ്പുതോണികളെ വായിക്കുന്നു  .  താറാപ്പറ്റങ്ങള്  താലോലം തിരകളെ വായിക്കുന്നു  .  ആകാശം അഴിമുഖങ്ങളെ വായിക്കുന്നു  . നക്ഷത്രങ്ങള് നിശാശലഭങ്ങളെ  വായിക്കുന്നു . കൊക്കുംമുണ്ടികള് കണ്ടല്ക്കാടുകളെ വായിക്കുന്നു  . പോക്കുവെയില് പൂത്തുമ്പികളെ വായിക്കുന്നു  .  പച്ചത്തുരുത്ത്കള് പക്ഷികളെ വായിക്കുന്നു  .  മായുന്ന സന്ധ്യകള് മലമുടികളെ വായിക്കുന്നു  . എകാകികള് ഹെര്മ്മന് ഹെസ്സെയെ വായിക്കുന്നു.


ഏകാന്തസഞ്ചാരം
            
               -ഹെര്മ്മന് ഹെസ്സെ 

ദൂരെദൂരെയാം മല -
മുടികള്ക്കപ്പുറത്ത്
വീശിനില്ക്കുന്ന കൊടും -
കാടുകള്ക്കപ്പുറത്ത്

പറക്കും പക്ഷികളെ
മായിച്ചുകളയുന്ന
ഇരുണ്ട മേഘങ്ങള്ക്കു -
മപ്പുറത്തപ്പുറത്ത്

നക്ഷത്രമണമുള്ള 
സൌരയൂഥങ്ങള് തോറും
അലഞ്ഞു തിരിയുന്ന
ഭാവനയ്ക്ക്പ്പുറത്ത്

ഉദിക്കും വെളിച്ചത്തില്
ഇലകളോരോന്നിലും
എഴുതാന് കൊതിക്കുന്നു
പ്രപഞ്ച സൌന്ദര്യങ്ങള് .

കല്ലുകളോരോന്നിലും
കാലത്തെ കാതോര്ക്കുന്നു
സൂക്ഷ്മബിന്ദുക്കള്ക്കുള്ളില്
നിറയും നിശബ്ദത.

വിസ്മയവിനയങ്ങള്
ഒഴുകുമിളംകാറ്റില് 
തനിച്ചു മറിയുന്ന
പുസ്തകം ഞാനാകുന്നു.

ഒരു ഹംഗേറിയന് കവിത

അനീതിക്കെതിരായ തല്സമയസംപ്രേഷണം പോലെ കവിതകള് വരാം . കവിതയെന്ന നിലയില് ചിലപ്പോള് പരാജയപ്പെടാം .  എന്നാല് ഏതൊക്കെയോ സാമൂഹിക സന്ദര്ഭങ്ങളോട് അവ ഏറ്റുമുട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കും .  മൂടിക്കെട്ടി, ഭദ്രമായി നിക്ഷേപിക്കപ്പെടുന്ന രാഷ്ട്രീയ -സാമൂഹിക മാലിന്യങ്ങളെ  തുറന്നിടും . എല്ലാ മാജിക്കുകള്ക്കും  പിന്നിലെ രഹസ്യങ്ങളെ  പരസ്യപ്പെടുത്തും .സമകാലം , സുഗന്ധങ്ങളും  തിളക്കങ്ങളും  മാത്രം നിറഞ്ഞ സ്വര്ഗമല്ലെന്നു കാട്ടിത്തരും. ഹംഗേറിയന് കവിയായ ആറ്റില ബാലോയുടെ (Attila Balogh) ഈ  കവിതയെ  ഈ ഗണത്തില് പെടുത്താമെന്നു തോന്നുന്നു. Gabor G. Gyukics ,Michael Castro  എന്നിവര്  എഡിറ്റു ചെയ്ത Swimming in the Ground : Contemporary Hungarian Poetryയില് Attila Balogh-യുടെ കവിതകളും  ഉള്പ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. Gypsy Drill എന്ന കാവ്യസമാഹാരം ശ്രദ്ധേയമായി.ലോകത്തെവിടെയും അനീതി പലതരം വേഷങ്ങളില് അതിന്റെ നാടകം നടത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.ഇന്ത്യയിലും ഇങ്ങേയറ്റത്ത് കേരളത്തിലും അതേ  നാടകം അരങ്ങേറുന്നു . കാണികള് നിശബ്ദം അതുകണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു .  അതിനിടയില് ആരെങ്കിലും  സഹികെട്ട്   ഒന്നു കൂവിപ്പോകുന്നു . ആ കൂവലിന്റെ സ്വഭാവമാണ് ഈ കവിതയ്ക്ക് . ജീവിക്കുന്ന കാലത്തെ കൂടുതല് മാനുഷികമാക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിന്റെ ഭാഗമായി രൂപം കൊള്ളുന്ന കവിത . ഒരു കാവ്യപ്രയോഗം . അത്രമാത്രം .


തുടച്ചു നീക്കപ്പെട്ടവര്
 
________ആറ്റില ബാലോ


ഒരാള്
ചത്തു.
അഥവാ
ആത്മഹത്യ ചെയ്തു.
അല്ലെങ്കില്
തലങ്ങും
വിലങ്ങും
വെട്ടേറ്റു മരിച്ചു.
അതുമല്ലെങ്കില്
വെടിയേറ്റു ചിതറി
പിടഞ്ഞുവീണ്
ഒടുങ്ങി.

തെളിവുകള്
നശിപ്പിക്കപ്പെടാം.
ഏതു യുദ്ധത്തിലും
എന്നപോലെ .

പേടിയ്ക്കടിപ്പെട്ടും
വെള്ളികകാശിനായും
സാക്ഷികള് കൂറു മാറാം.
ഏതു മാഫിയാനീക്കത്തിലും
എന്നപോലെ .

വാദിഭാഗവും
പ്രതിഭാഗവും
ഒത്തുചേര്ന്ന്
നീതിയുടെ തിരുരൂപത്തെ
പിന്നില് നിന്നു കുത്തിവീഴ്ത്താം.
ഏതു രഹസ്യ ഉടമ്പടിയിലും
എന്നപോലെ .

കോടതികള്
പകച്ചു നിന്നാലും
സത്യം സത്യമല്ലാതാകുന്നില്ല.
വേട്ടക്കാര് രക്ഷപെട്ടാലും
സത്യത്ത്നു പിന്നിലെ
സത്യങ്ങളും
സത്യമല്ലാതാകുന്നില്ല.

പക്ഷെ ,സത്യം !
അതാര്ക്കു വേണം ?
ചന്തയില്
വിലപേശിനില്ക്കുന്ന
ജനങ്ങള്ക്കോ?
മുകളില്
ഉദിചസ്തമിക്കുന്ന
മിഥ്യകളുടെ സൂര്യനോ?

ഭൂമിയില് നിന്ന്‌
പൊടുന്നനെ
തുടച്ചു നീക്കപ്പെട്ടവര്
സത്യമറിയാവുന്നവര്
ദൈവമേ !

Painting -Priyanka Lahiri

ആലീസ് മണ്റോ

Margaret Atwood ,Carol Ann Shields , Margaret Laurence, Ann-Marie MacDonald ,Sara Gruen , Elizabeth Hay , Esi Edugyan ...എന്നിങ്ങനെ നീളുന്ന എഴുത്തുകാരികളുടെ ലോകം കനേഡിയന് സാഹിത്യത്തെ സവിശേഷമാക്കുന്നു . ആ സവിശേഷതയുടെ ഒരു പ്രധാന  പ്രതിനിധിയാണ് ആലീസ് മണ്റോ . അധികാരം , അഭയം അരക്ഷിതമാക്കുന്ന കുടുംബം , വീട് ,   നിരവധിയായ ചെറുചെറു അധിനിവേശങ്ങള് , ആധിപത്യങ്ങള് ,   സെക്സിലും ശരീരത്തിലും കടന്നു കയറുന്നആലോസരങ്ങള്  , അടിച്ചേപ്പിക്കലുകള്  ,  ഒട്ടും  തിളക്കമില്ലാത്ത്തവര് പൊതുവില്  പങ്കിടുന്ന സന്ദേഹങ്ങള് ,ഉത്കണ്ടകള് ...ഇവയൊക്കയും മാറിമറിയുന്ന സമൂഹത്തിന്റെ ഇടനാഴികള് , കലങ്ങി നിറയുന്ന കൊച്ചു ലോകങ്ങള് ----തുടങ്ങിയവയിലൂടെ കടന്നു പോകുന്ന അടിസ്ഥാനവര്ത്തിയായ സ്ത്രീമനസ്സിന്റെ പ്രതികരണങ്ങളാണ് മണ്റോയുടെ കഥകള് എന്ന് ഏതാണ്ട് എല്ലാ  നിരൂപകരും അഭിപ്രായപ്പെടുന്നുണ്ട്. അവര് ആ അഭിപ്രായത്ത്തിലേക്ക് എത്തിച്ചേരുന്ന വഴികളും വിശദാംശങ്ങളും വ്യത്യസ്തമാണെങ്കിലും . തനിക്ക് ചിരപരിചിതമായ  പുന്നയൂര്കുളത്തെ  സ്ത്രീകളിലൂടെ എപ്പോഴുമല്ലെങ്കിലും  ചിലപ്പോള് , മാധവിക്കുട്ടി സ്വയം സംസാരിച്ചു. അടുത്തറിയാമായിരുന്ന സ്വന്തം ഗ്രാമത്തിലെ സ്ത്രീകളിലൂടെ ലളിതാംബികാ അന്തര്ജ്ജനം  സ്വന്തം ശബ്ദം കേള്പ്പിച്ചു. ചന്ദ്രമതി താന് ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു ഘട്ടം ചിലവഴിച്ച ദേശത്തു നിന്നും സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങളെ തിരിചെടുത്തുകൊണ്ട്  അവരുടെ ഉള്ളില് നടക്കുന്ന സംഭാഷങ്ങളിലൂടെ സ്ത്രീയെ ആവിഷ്ക്കരിക്കാന് ശ്രമിച്ചു. ഈവിധമുള്ള  ശ്രമം തന്നെ  , മറ്റൊരിടത്ത് മറ്റൊരു സന്ദര്ഭത്തില്  ,  തികച്ചും പ്രാദേശികമായ ലാന്ഡ്സ്കേപ്പില്   , മറ്റൊരു രീതിയില്  നടത്തുകയാണ് ആലീസ് മണ്റോ  എന്ന് പറഞ്ഞാല് പൂര്ണ്ണമായും ശരിയായി വരണമെന്നില്ലെങ്കിലും അതിവിദൂരമായ ഒരു ശരി അതില്  കണ്ടെത്താന് കഴിഞ്ഞേക്കും.
-------------------------------------------------------------------------------------------

 Selected Stories എന്ന പുസ്തകത്തിന് ആമുഖമായി Alice Munro എഴുതിയതില്  നിന്നുള്ള അല്പ ഭാഗമാണ് താഴെ സ്വല്പം  സ്വാതന്ത്ര്യമെടുത്ത്  വിവര്ത്തനം ചെയ്തു ചേര്ക്കുന്നത്. എഴുതിയ കഥകളുടെ കയ്യടക്കത്തിനു പിന്നില്  പ്രവര്ത്തിച്ച എഴുത്തുകാരിയുടെ സൂക്ഷ്മസമീപനം ഈ വരികളില്  വെളിപ്പെടുന്നുണ്ട്.

ആമുഖത്തില് നിന്ന്

 ................... ''  എഴുതിത്തുടങ്ങുന്നതിനു മുന്പ് കഥ ഞാന് മനസ്സില് രൂപപ്പെടുത്തുമ്പോള്  അതിന് ഒരു കഥാന്ത്യം ഉണ്ടായിരിക്കും. ആദ്യ രൂപത്തില് ഉടനീളം ഈ കഥാന്ത്യം യഥാസ്ഥാനത്തു തന്നെ  മിക്കവാറും സ്ഥിതി ചെയ്യും .  ചില നേരം അതിന്റെ സ്ഥാനം മികച്ചതായിരിക്കും.  ചിലപ്പോള്  അങ്ങനെയല്ലാതെയും.  ആദ്യരൂപത്ത്തിലെ കഥ പരുക്കനെങ്കിലും ആവശ്യമായ ഉടയാടകള് അണിഞ്ഞിരിക്കും . അത് പൂര്ത്തിയായതായിരിക്കും. വലിയ സാങ്കേതികനീക്കുപോക്കുകള് ആവശ്യമില്ലാതെയിരിക്കും .   അവിടെയും ഇവിടെയും അല്പ്പം മുറുക്കവും വികാസവും അനിവാര്യമായി വരും. ചില സംഭാഷണങ്ങള് ഒഴിവാക്കലും അനാവശ്യമായ അലങ്കാരങ്ങള് മുറിച്ചുമാറ്റലും  നടക്കും. എന്നാല് പിന്നിട് കഥക്ക് അതിന്റെ ജീവന് നഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരവസ്ഥയിലേക്ക്  എത്തും. എന്റെ ഉദ്ദേശത്തില് നിന്നും മാറിപ്പോകുന്ന അവസ്ഥ സംജാതമാകുമ്പോള്  കഥ ഉപേക്ഷിക്കുന്നതില് ഞാന് ആശ്വസിക്കും .  കഥ വികസിച്ചത് ഞാന് ഉദ്ദേശിച്ച പോലെയാണ് . പക്ഷെ , എന്റെ ഉദ്ദേശം തെറ്റായിരുന്നുവെന്ന് കഥ തെളിയിച്ചു. പലപ്പോഴും ഇത്തരം ഉദ്യമങ്ങള്   ഉപേക്ഷിക്കാന് ഞാന് തീരുമാനിച്ചിരുന്നു. ( എഴുതിത്തുടങ്ങുന്ന ആദ്യകാലങ്ങളില്  ഇതുപോലെ നിരവധി ഉദ്യമങ്ങള് ഉപേക്ഷിക്കുകയും പുതിയവ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തിരുന്നു. ) ഇപ്പോള് കഥ എന്റെ നിയന്ത്രണത്തില്  നിന്നും  സ്വതന്ത്രമാവുകയും അതിന് ദിശാവ്യതിയാനം സംഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംഭവിക്കുമെന്ന് ഒരു നിശ്ചയവുമില്ല  . ദുര്നിമിഷങ്ങള് പലതും ഇത്തരത്തില്  ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ഞാന് അവയുമായി പൊരുത്തപ്പെടണം . ഉപേഷിക്കലുകള്ക്ക് പറ്റിയ ഒരാളല്ല ഞാന്.   എന്നാല്  ഇപ്പോള് ഞാന് വാക്കുകള അധികം ചിലവാകകാറില്ല. പിശുക്ക് കാണിക്കുന്നു.  പുതിയ തുടക്കങ്ങളോട് അഭിനിവേശം തോന്നുന്നു , ചെറുപ്പകാലത്തെന്ന പോലെ . കഥയിലെ കുരുക്കഴിക്കാന്  പലമാര്ഗ്ഗങ്ങളും ചിന്തിച്ച് വെറുതെ നടക്കും. ഇവയ്ക്കിടയില്  എപ്പോഴെങ്കിലും ശരിയായ വഴി മുന്നിലെത്തുകയും ചെയ്യും. പിന്നെ വലിയ ആശ്വാസം . നവോന്മേഷം . ഉയിര്ത്തെഴുനേല്പ്പ് ........''