Margaret Atwood ,Carol Ann Shields , Margaret Laurence, Ann-Marie
MacDonald ,Sara Gruen , Elizabeth Hay , Esi Edugyan ...എന്നിങ്ങനെ
നീളുന്ന എഴുത്തുകാരികളുടെ ലോകം കനേഡിയന് സാഹിത്യത്തെ സവിശേഷമാക്കുന്നു . ആ
സവിശേഷതയുടെ ഒരു പ്രധാന പ്രതിനിധിയാണ് ആലീസ് മണ്റോ . അധികാരം , അഭയം
അരക്ഷിതമാക്കുന്ന കുടുംബം , വീട് , നിരവധിയായ ചെറുചെറു അധിനിവേശങ്ങള് ,
ആധിപത്യങ്ങള് , സെക്സിലും ശരീരത്തിലും കടന്നു കയറുന്നആലോസരങ്ങള് ,
അടിച്ചേപ്പിക്കലുകള് , ഒട്ടും തിളക്കമില്ലാത്ത്തവര് പൊതുവില്
പങ്കിടുന്ന സന്ദേഹങ്ങള് ,ഉത്കണ്ടകള് ...ഇവയൊക്കയും മാറിമറിയുന്ന
സമൂഹത്തിന്റെ ഇടനാഴികള് , കലങ്ങി നിറയുന്ന കൊച്ചു ലോകങ്ങള്
----തുടങ്ങിയവയിലൂടെ കടന്നു പോകുന്ന അടിസ്ഥാനവര്ത്തിയായ സ്ത്രീമനസ്സിന്റെ
പ്രതികരണങ്ങളാണ് മണ്റോയുടെ കഥകള് എന്ന് ഏതാണ്ട് എല്ലാ നിരൂപകരും
അഭിപ്രായപ്പെടുന്നുണ്ട്. അവര് ആ അഭിപ്രായത്ത്തിലേക്ക് എത്തിച്ചേരുന്ന
വഴികളും വിശദാംശങ്ങളും വ്യത്യസ്തമാണെങ്കിലും . തനിക്ക് ചിരപരിചിതമായ
പുന്നയൂര്കുളത്തെ സ്ത്രീകളിലൂടെ എപ്പോഴുമല്ലെങ്കിലും ചിലപ്പോള് ,
മാധവിക്കുട്ടി സ്വയം സംസാരിച്ചു. അടുത്തറിയാമായിരുന്ന സ്വന്തം ഗ്രാമത്തിലെ
സ്ത്രീകളിലൂടെ ലളിതാംബികാ അന്തര്ജ്ജനം സ്വന്തം ശബ്ദം കേള്പ്പിച്ചു.
ചന്ദ്രമതി താന് ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു ഘട്ടം ചിലവഴിച്ച ദേശത്തു നിന്നും സ്ത്രീ
കഥാപാത്രങ്ങളെ തിരിചെടുത്തുകൊണ്ട് അവരുടെ ഉള്ളില് നടക്കുന്ന
സംഭാഷങ്ങളിലൂടെ സ്ത്രീയെ ആവിഷ്ക്കരിക്കാന് ശ്രമിച്ചു. ഈവിധമുള്ള ശ്രമം
തന്നെ , മറ്റൊരിടത്ത് മറ്റൊരു സന്ദര്ഭത്തില് , തികച്ചും പ്രാദേശികമായ
ലാന്ഡ്സ്കേപ്പില് , മറ്റൊരു രീതിയില് നടത്തുകയാണ് ആലീസ് മണ്റോ എന്ന്
പറഞ്ഞാല് പൂര്ണ്ണമായും ശരിയായി വരണമെന്നില്ലെങ്കിലും അതിവിദൂരമായ ഒരു ശരി
അതില് കണ്ടെത്താന് കഴിഞ്ഞേക്കും.
-------------------------------------------------------------------------------------------
Selected Stories എന്ന പുസ്തകത്തിന് ആമുഖമായി Alice Munro എഴുതിയതില് നിന്നുള്ള അല്പ ഭാഗമാണ് താഴെ സ്വല്പം സ്വാതന്ത്ര്യമെടുത്ത് വിവര്ത്തനം ചെയ്തു ചേര്ക്കുന്നത്. എഴുതിയ കഥകളുടെ കയ്യടക്കത്തിനു പിന്നില് പ്രവര്ത്തിച്ച എഴുത്തുകാരിയുടെ സൂക്ഷ്മസമീപനം ഈ വരികളില് വെളിപ്പെടുന്നുണ്ട്.
ആമുഖത്തില് നിന്ന്
................... '' എഴുതിത്തുടങ്ങുന്നതിനു മുന്പ് കഥ ഞാന് മനസ്സില് രൂപപ്പെടുത്തുമ്പോള് അതിന് ഒരു കഥാന്ത്യം ഉണ്ടായിരിക്കും. ആദ്യ രൂപത്തില് ഉടനീളം ഈ കഥാന്ത്യം യഥാസ്ഥാനത്തു തന്നെ മിക്കവാറും സ്ഥിതി ചെയ്യും . ചില നേരം അതിന്റെ സ്ഥാനം മികച്ചതായിരിക്കും. ചിലപ്പോള് അങ്ങനെയല്ലാതെയും. ആദ്യരൂപത്ത്തിലെ കഥ പരുക്കനെങ്കിലും ആവശ്യമായ ഉടയാടകള് അണിഞ്ഞിരിക്കും . അത് പൂര്ത്തിയായതായിരിക്കും. വലിയ സാങ്കേതികനീക്കുപോക്കുകള് ആവശ്യമില്ലാതെയിരിക്കും . അവിടെയും ഇവിടെയും അല്പ്പം മുറുക്കവും വികാസവും അനിവാര്യമായി വരും. ചില സംഭാഷണങ്ങള് ഒഴിവാക്കലും അനാവശ്യമായ അലങ്കാരങ്ങള് മുറിച്ചുമാറ്റലും നടക്കും. എന്നാല് പിന്നിട് കഥക്ക് അതിന്റെ ജീവന് നഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരവസ്ഥയിലേക്ക് എത്തും. എന്റെ ഉദ്ദേശത്തില് നിന്നും മാറിപ്പോകുന്ന അവസ്ഥ സംജാതമാകുമ്പോള് കഥ ഉപേക്ഷിക്കുന്നതില് ഞാന് ആശ്വസിക്കും . കഥ വികസിച്ചത് ഞാന് ഉദ്ദേശിച്ച പോലെയാണ് . പക്ഷെ , എന്റെ ഉദ്ദേശം തെറ്റായിരുന്നുവെന്ന് കഥ തെളിയിച്ചു. പലപ്പോഴും ഇത്തരം ഉദ്യമങ്ങള് ഉപേക്ഷിക്കാന് ഞാന് തീരുമാനിച്ചിരുന്നു. ( എഴുതിത്തുടങ്ങുന്ന ആദ്യകാലങ്ങളില് ഇതുപോലെ നിരവധി ഉദ്യമങ്ങള് ഉപേക്ഷിക്കുകയും പുതിയവ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തിരുന്നു. ) ഇപ്പോള് കഥ എന്റെ നിയന്ത്രണത്തില് നിന്നും സ്വതന്ത്രമാവുകയും അതിന് ദിശാവ്യതിയാനം സംഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംഭവിക്കുമെന്ന് ഒരു നിശ്ചയവുമില്ല . ദുര്നിമിഷങ്ങള് പലതും ഇത്തരത്തില് ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ഞാന് അവയുമായി പൊരുത്തപ്പെടണം . ഉപേഷിക്കലുകള്ക്ക് പറ്റിയ ഒരാളല്ല ഞാന്. എന്നാല് ഇപ്പോള് ഞാന് വാക്കുകള അധികം ചിലവാകകാറില്ല. പിശുക്ക് കാണിക്കുന്നു. പുതിയ തുടക്കങ്ങളോട് അഭിനിവേശം തോന്നുന്നു , ചെറുപ്പകാലത്തെന്ന പോലെ . കഥയിലെ കുരുക്കഴിക്കാന് പലമാര്ഗ്ഗങ്ങളും ചിന്തിച്ച് വെറുതെ നടക്കും. ഇവയ്ക്കിടയില് എപ്പോഴെങ്കിലും ശരിയായ വഴി മുന്നിലെത്തുകയും ചെയ്യും. പിന്നെ വലിയ ആശ്വാസം . നവോന്മേഷം . ഉയിര്ത്തെഴുനേല്പ്പ് ........''
-------------------------------------------------------------------------------------------
Selected Stories എന്ന പുസ്തകത്തിന് ആമുഖമായി Alice Munro എഴുതിയതില് നിന്നുള്ള അല്പ ഭാഗമാണ് താഴെ സ്വല്പം സ്വാതന്ത്ര്യമെടുത്ത് വിവര്ത്തനം ചെയ്തു ചേര്ക്കുന്നത്. എഴുതിയ കഥകളുടെ കയ്യടക്കത്തിനു പിന്നില് പ്രവര്ത്തിച്ച എഴുത്തുകാരിയുടെ സൂക്ഷ്മസമീപനം ഈ വരികളില് വെളിപ്പെടുന്നുണ്ട്.
ആമുഖത്തില് നിന്ന്
................... '' എഴുതിത്തുടങ്ങുന്നതിനു മുന്പ് കഥ ഞാന് മനസ്സില് രൂപപ്പെടുത്തുമ്പോള് അതിന് ഒരു കഥാന്ത്യം ഉണ്ടായിരിക്കും. ആദ്യ രൂപത്തില് ഉടനീളം ഈ കഥാന്ത്യം യഥാസ്ഥാനത്തു തന്നെ മിക്കവാറും സ്ഥിതി ചെയ്യും . ചില നേരം അതിന്റെ സ്ഥാനം മികച്ചതായിരിക്കും. ചിലപ്പോള് അങ്ങനെയല്ലാതെയും. ആദ്യരൂപത്ത്തിലെ കഥ പരുക്കനെങ്കിലും ആവശ്യമായ ഉടയാടകള് അണിഞ്ഞിരിക്കും . അത് പൂര്ത്തിയായതായിരിക്കും. വലിയ സാങ്കേതികനീക്കുപോക്കുകള് ആവശ്യമില്ലാതെയിരിക്കും . അവിടെയും ഇവിടെയും അല്പ്പം മുറുക്കവും വികാസവും അനിവാര്യമായി വരും. ചില സംഭാഷണങ്ങള് ഒഴിവാക്കലും അനാവശ്യമായ അലങ്കാരങ്ങള് മുറിച്ചുമാറ്റലും നടക്കും. എന്നാല് പിന്നിട് കഥക്ക് അതിന്റെ ജീവന് നഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരവസ്ഥയിലേക്ക് എത്തും. എന്റെ ഉദ്ദേശത്തില് നിന്നും മാറിപ്പോകുന്ന അവസ്ഥ സംജാതമാകുമ്പോള് കഥ ഉപേക്ഷിക്കുന്നതില് ഞാന് ആശ്വസിക്കും . കഥ വികസിച്ചത് ഞാന് ഉദ്ദേശിച്ച പോലെയാണ് . പക്ഷെ , എന്റെ ഉദ്ദേശം തെറ്റായിരുന്നുവെന്ന് കഥ തെളിയിച്ചു. പലപ്പോഴും ഇത്തരം ഉദ്യമങ്ങള് ഉപേക്ഷിക്കാന് ഞാന് തീരുമാനിച്ചിരുന്നു. ( എഴുതിത്തുടങ്ങുന്ന ആദ്യകാലങ്ങളില് ഇതുപോലെ നിരവധി ഉദ്യമങ്ങള് ഉപേക്ഷിക്കുകയും പുതിയവ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തിരുന്നു. ) ഇപ്പോള് കഥ എന്റെ നിയന്ത്രണത്തില് നിന്നും സ്വതന്ത്രമാവുകയും അതിന് ദിശാവ്യതിയാനം സംഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംഭവിക്കുമെന്ന് ഒരു നിശ്ചയവുമില്ല . ദുര്നിമിഷങ്ങള് പലതും ഇത്തരത്തില് ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ഞാന് അവയുമായി പൊരുത്തപ്പെടണം . ഉപേഷിക്കലുകള്ക്ക് പറ്റിയ ഒരാളല്ല ഞാന്. എന്നാല് ഇപ്പോള് ഞാന് വാക്കുകള അധികം ചിലവാകകാറില്ല. പിശുക്ക് കാണിക്കുന്നു. പുതിയ തുടക്കങ്ങളോട് അഭിനിവേശം തോന്നുന്നു , ചെറുപ്പകാലത്തെന്ന പോലെ . കഥയിലെ കുരുക്കഴിക്കാന് പലമാര്ഗ്ഗങ്ങളും ചിന്തിച്ച് വെറുതെ നടക്കും. ഇവയ്ക്കിടയില് എപ്പോഴെങ്കിലും ശരിയായ വഴി മുന്നിലെത്തുകയും ചെയ്യും. പിന്നെ വലിയ ആശ്വാസം . നവോന്മേഷം . ഉയിര്ത്തെഴുനേല്പ്പ് ........''
No comments:
Post a Comment